Μια αλμυρή ιστορία ξεκινά!

 

Ξέρεις από Ελληνικό καλοκαίρι? Αυτό που αρχίζει όταν τελειώνουν τα σχολεία? Το αληθινό σχολείο.
Καυτά βότσαλα. Καίνε τα πόδια. Μόνο στο μακροβούτι ησυχάζουν τα τζιτζίκια. Βουτιά στην δροσερή
θάλασσα. Στους στροβίλους του νερού χορεύουν τα φύκια. Δύσκολα ξεκολλούν απ΄ τον βράχο οι
πεταλίδες. Καμένοι ώμοι απ΄ τον ήλιο, στα μαλλιά και στα μάτια αλάτι. Λίγο ακόμα θα κρατήσω την
αναπνοή μου. Ανάδυση. Βαθειά ανάσα, το βλέμμα στον ορίζοντα και εκεί ένα πανάκι τριγωνικό να
τρέχει και να στρίβει και πάλι γρήγορα να επιστρέφει. Α! ναι ώρα να αφήσω τα ρηχά. Εκεί πρέπει να
είμαι, εκεί στο πανάκι το λευκό. Προβιβάζομαι μια τάξη. (… μέρος πρώτο!)